عوامل روانی مختلفی از جمله از دست دادن همسر‚ بازنشستگی و ترس از مرگ‚ باعث اختلال خواب و اختلالات تنفسی حین خواب در افراد مسن میشود.
با افزایش سن‚ زمان خواب و مفید بودن آن کاهش مییابد; به طوری که خواب موثر از ۸۶ درصد در ۴۵ سالگی به ۷۹ درصد در ۷۰ سالگی میرسد. بیدار شدن به فواصل کوتاه در افراد مسن شایع است و به میزان ۱۵ بار در ساعت در افراد بدون اختلالات تنفسی هنگام خواب و بیشتر از دو برابر این دفعات در افراد دچار اختلالات تنفسی هنگام خواب دیده میشود. همچنین ناتوانی در تطابق تغییرات ریتم خواب‚ چرت زدن روزانه‚ زود خوابیدن در شب و زود بیدار شدن در صبحها از تغییرات سیکل خواب هستند.
بیخوابی در افراد بالای ۶۵ سال شایع است و یک سوم این افراد از اشکال در تداوم خواب شاکی هستند و نیمی از آنان نیز شکایت از طولانی شدن زمان به خواب رفتن دارند.
وجود بیماریهای مختلفی از جمله دردهای مزمن ناشی از شکستگیها‚ سردرد و کمردرد‚ بیماریهای قلبی- عروقی مانند افزایش فشار خون‚ انفارکتوس قلبی‚ نارسایی احتقانی قلب‚ درد قفسه سینه‚ اختلالات تنفسی مانند آسم و برونشیت و بیماریهای سیستمیک دیگر مانند دیابت‚ ریفلاکس و زخم دوازدهه نیز باعث اختلالات خواب در این افراد میشود.
محدودیت در تحرک‚ نقایص بینایی‚ ورزش نکردن و مصرف سیگار نیز در کیفیت خواب این افراد موثر است و برای درمان و پیشگیری از افزایش اختلال خواب و تبعات ناشی از آن‚ مراجعه به پزشک متخصص در این خصوص از اهمیت ویژهای در سالمندان برخوردار است
|