Skip to main content

یاران نور و همراهان تازه

نه تنها این روزها، که از آغاز پیدایش، آدم در جستجوی آرامش بوده، ناگفته پیداست که این راه از میان ناآرامی ها میگذرد، شگفت آنکه گاه این ناآرامی هاخود به گونه ای مایه آرامش است و گاه خود آرامش. که اگر پریشانی نبود آسودگی رنگ می باخت و مگر آدمی آرام را می شناسیم بی پشتوانه ای ستودنی از پریشانی؟ که هرآنچه از آرامش داریم، پریشانی به ما پیشکش کرده است.
پرسش این است که چگونه؟
همه ی دشواری زندگی، همه ی سادگی آن در پاسخ همین پرسش نهفته است و ما دلخوشیم به گذار خود و همراهانمان از پریشانی و دل نگرانیم از ماندن خود و آنان در پریشانی…
و در این میانه ی راه بودن آدم تا آنجا که توانمان بگذارد . به کار آییم چند گاهی را با همیم تا بیاموزیم و بیاموزیم…

دکتر افشین یداللهی